இலட்சுமி வரதாரியரும் இராமானுசரும்

Image Source: https://www.tamilbrahmins.com/

---

பூமகள் கோன் தென்னரங்கர் பூங்கழற்குப் பாதுகமாய்த்
தாம் மகிழும் செலவச் சடகோபர் - தேமலர்த் தாட்கு
ஏய்ந்து இனிய பாதுகமாம் எந்தை இராமானுசனை
வாய்ந்து எனது நெஞ்சமே வாழ்

---

மெய்யடியார்களைத் தேடி வந்த இராமானுசர்

பெருந்தேவி மணாளனான பேரருளாளப் பெருமாள் [வரதராஜப் பெருமாள்] அருள் பாலிக்கும் திருத்தலம் திருக்கச்சி [காஞ்சிபுரம்]. அந்தத் திருத்தலத்திற்கு அருகே ஒரு ஊரில், வரதாரியர் என்பவரும் அவரது இல்லத்தரசியான இலட்சுமி அம்மையார் என்பவரும் வாழ்ந்து வந்தனர். இந்தத் தம்பதியினர் இராமானுசரின் திருவடிகளில் சரண் புகுந்த அடியார்கள்.

இலட்சுமி அம்மையாருக்கு உடுத்துவதற்கு மேலாடை கூட இல்லாத நிலையில் அவர்கள் இருந்தனர். இருப்பினும், இராமானுசரின் திருவடிகளில் மிகவும் பக்தி பூண்டவர்களாய், இராமானுசர் கற்பித்த மந்திரத்தைத் தினமும் தியானித்து வந்தனர். அந்தணர் குலத்தைச் சேர்ந்த வரதாரியர், உஞ்சவிருத்தி என்ற முறைப்படி, அன்று கிடைத்த தானியங்களைக் கொண்டு வர, அவற்றை இலட்சுமி அம்மையார் சமைத்து, அந்த அன்னத்தை அவர்கள் இல்லத்தில் [விக்கிரக வடிவத்தில்] எழுந்தருளியிருக்கும் திருமாலுக்குப் படைத்து, அதன் பின் அதைப் பிரசாதமாக உண்பர். இதை இராமானுசரின் திருவுள்ளம் மகிழ்வதற்குச் செய்யும் தொண்டாகவே செய்து வந்தனர்.

இவ்வாறு இருக்க, திருவரங்கத்தில் எழுந்தருளியிருந்த இராமானுசர், திருவேங்கட யாத்திரைக்கு அடியார்களுடன் புறப்பட்டார். வழியில், திருக்கச்சியில் வாழ்ந்து வந்த தமது அடியாரான வரதாரியருடைய குடிசையின் வாசலில் எழுந்தருளினார்! "வரதா! உள்ளே இருக்கின்றாயா?" என்று இராமானுசர் அழைப்பு விடுத்தார். அப்போது வரதாரியர் உஞ்சவிருத்திக்காக வெளியே சென்றிருந்த வேளை. இராமானுசரின் கம்பீரக் குரலைக் கேட்ட இலட்சுமி அம்மையார், "நமது ஆசாரியர் இராமானுசர் எழுந்தருளியுள்ளார்!" என்று உடனே உணர்ந்து கொண்டார். ஆனால், மேலாடை இல்லாத நிலையில், அவரால் வெளியே வந்து இராமானுசரையும், இராமானுசரது அடியார்களையும் வரவேற்க இயலவில்லை.

குறிப்பை உணர்ந்த இராமானுசர்

"நாம் எந்த விடையும் அளிக்காமல் இருந்தால் 'உள்ளே எவரும் இல்லை போலும்,' என எண்ணி இராமானுசர் இங்கிருந்து புறப்பட்டு அருள்வார்! நமது ஆத்மாவைக் கடைத்தேற்றவல்ல பொற்கற்பக ஆசாரியர் அவரது அடியார்களுடன் எழுந்தருளியுள்ளார்! அவர்களுக்குத் தொண்டு புரியும் பெரும்பேற்றை இழப்போம் அல்லவா?" என்று வருந்திய இலட்சுமி அம்மையாருக்கு ஒரு வழி தோன்றியது. தமது இரு கைகளையும் தட்டி உள்ளே தான் இருப்பதைக் குறிப்பால் இராமானுசருக்கு உணர்த்தினார்!

ஒரு நொடிப்பொழுதில், இராமானுசர் அந்தக் குறிப்பின் பொருளை உணர்ந்து கொண்டு, தமது காவி மேலாடையைக் குடிசைக்கு உள்ளே வீசி எறிந்தார்! இலட்சுமி அம்மையாரும் இராமானுசர் அருளிய அந்தக் காவி மேலாடையை ஆசாரியர் அருளிய பிரசாதமாக அணிந்து கொண்டு, வெளியே வந்து, இராமானுசரையும் அவரது அடியார்களையும் தரையில் விழுந்து வணங்கி, உளமாற வரவேற்று, குடிசையின் உள்ளே இளைப்பாற வேண்டினார். வெகு தூரம் நடந்த களைப்பில், அவர்களும் அமர்ந்து இளைப்பாறினர்.

இலட்சுமி அம்மையாரின் உறுதியான முடிவு

இலட்சுமி அம்மையாருக்கு மிகப்பெரிய ஆவல் ஒன்று எழுந்தது: அற்புதமான ஆசாரியரான இராமானுசருக்கும், அவரது அடியார்களுக்கும், நன்கு சமைத்ததும், தூய்மையானதும், மிகவும் சுவையானதுமான அன்னங்களை, அவர்கள் திருவயிறுகளும், திருவுள்ளங்களும் நிறையும் வண்ணம் படைக்க வேண்டும் என்பதே அந்த ஆவல்! அவர்களது குடிசையிலோ ஒரு சிறு தானியமும் இல்லை. பற்பல தின்பண்டங்களைச் சமைப்பதற்குப் பாத்திரங்களும் இல்லை. வரதாரியர் உஞ்சவிருத்தி செய்த பின் கொண்டு வரும் சில தானியங்களைக் கொண்டு இவ்வளவு அடியார்களுக்கும் உணவு படைப்பது என்பது கனவிலும் நடவாத ஒன்று. இந்நிலையில் என்ன செய்ய முடியும்?

இலட்சுமி அம்மையார் சிந்திக்கலானார்: "பரம்பொருளான திருமாலைக் காட்டிலும் அந்தப் பரம்பொருளைக் காட்டித் தந்த குருவான இராமானுசரே சிறந்தவர். அவர் அருளால் அன்றோ இந்தப் பிறவிச்சுழலிலிருந்து மிகவும் தாழ்ந்த அடியேன் போன்றோரும் மோட்சம் அடையப் போகின்றோம்! அவரது அருளுக்குத் தக்கதொரு தொண்டை நம்மால் பதிலுக்குச் செய்யவும் இயலுமோ? இந்த ஒரு சிறிய தொண்டையாவது செய்யவேண்டாமோ? அழியாத என் ஆத்மாவிற்கு நன்மையே பயக்கும் இராமானுசருக்கும், அவரது அடியார்களுக்கும், எப்படியும் அழியப்போகும் எனது தாழ்ந்த உடலை விற்பதினால் குற்றம் ஏதும் இல்லை!" என்று எண்ணி, ஒரு உறுதியான முடிவு செய்தார்.

இராமானுசரின் திருவடியை மறுபடியும் விழுந்து வணங்கி, "ஆசாரியரே! தங்களுக்கும் தங்களது அடியார்களுக்கும் நல்வரவு உண்டாகுக! தாங்கள் கருணை கூர்ந்து இங்கே ஓய்வெடுத்து அருளுங்கள். அடியேன் காய்கறிகள், தானியங்கள், பாத்திரங்கள் போன்றவற்றை வாங்கி வருகிறேன். அடியேனது கணவரான தங்கள் அடியார் விரைவில் தங்களது திருவடிகளில் சிரம் தாழ்த்தி வணங்குவார்," என்று விண்ணப்பம் செய்து, வெளியே புறப்பட்டார்.

இலட்சுமி அம்மையாரின் தூய விருந்தோம்பல்

இலட்சுமி அம்மையார் கடுக நடந்து, அவர்கள் குடிசைக்கு அருகே வாழ்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு வணிகனிடம் சென்றார். அந்த வணிகனுக்கு இலட்சுமி அம்மையார் குறித்து ஒரு தவறான நோக்கம் இருந்தது. பல முறை அவருக்குச் செல்வங்களைக் காட்டி ஈர்க்க முயன்றான். ஆனால், அவன் முயற்சிகள் எள்ளளவும் பலிக்கவில்லை.

அன்று, இலட்சுமி அம்மையார் அவனைப் பார்த்து, புன்னகை செய்து, கனிவுடன் பேசத் தொடங்கினார்: "உனது நெடுநாள் எண்ணம் இன்று நிறைவேறும். எங்கள் இறைவர் இராமானுசரும் மற்றும் அவரது அடியார்களும் குடிசைக்கு எழுந்தருளியுள்ளார்கள். அவர்களுக்குத் தக்கபடி அன்னம் சமைத்துப் பரிமாறுவதற்குத் தேவையான அனைத்து வகையான நல்ல காய்கறிகள், தானியங்கள், பாத்திரங்கள் போன்றவற்றை அனுப்புவாய்," என உரைத்தார்.

அந்த வணிகனால் தன் காதுகளை நம்பவே முடியவில்லை! "என்னை ஒரு பொருட்டாக என்றும் மதியாதவள் இன்று என்னைத் தேடி வந்து இப்படிப் பேசுகிறாளே! இன்று நிச்சயம் எனது எண்ணம் ஈடேறும்," என எண்ணி, இலட்சுமி அம்மையார் கேட்டவற்றையெல்லாம் அவர்கள் குடிசைக்கு அனுப்பி வைத்தான்.

குடிசைக்கு வந்து சேர்ந்த இலட்சுமி அம்மையாரிடம், "குழந்தாய்! எம்பெருமானுக்குத் திருவாராதனம் [பூசை] செய்ய நேரம் நெருங்குகிறது. யாம் நீராடி வருகிறோம். நீயும் நீராடிய பின், தூய்மையுடன் எம்பெருமானுக்குப் படைக்க வேண்டிய அன்னங்களைச் சமைப்பாய்," என்று அருளிய இராமானுசர், தம்முடைய சில அடியார்களிடம், "பிள்ளைகாள்! நீங்கள் இந்தக் குழந்தைக்கு அன்னம் சமைப்பதில் அனைத்து உதவிகளையும் புரியுங்கள்," என்றும் கட்டளையிட்டு, அருகில் இருக்கும் நீர்நிலையில் நீராட எழுந்தருளினார்.

அந்த அடியார்களும் இலட்சுமி அம்மையாரும் இராமானுசர் அருளியபடியே விரைவில் நீராடி, இராமானுசரின் திருவடிகளைத் தத்தம் மனங்களில் வைத்துப் பூசித்தபடியே, நல்ல அன்னங்களை நன்கு சமைத்தனர். இராமானுசரும் அவருடைய திருவாராதானப் பெருமாளான பேரருளாளப் பெருமாளுக்குத் திருவாராதனம் செய்து, சமைத்த அன்னங்களைச் சமர்ப்பித்தார் [படைத்தார்]. அதன் பின், அந்தப் பிரசாதத்தை இராமானுசரும் உண்டு, அடியார்களும் உண்டனர். எல்லாம் இனிதே நடந்தேறி முடிய, அனைவரும் சற்று இளைப்பாறினர். இராமானுசர் அருளிய நல்லுரைகளைக் கேட்டு இன்புற்று இருந்தனர்.

வரதாரியரின் நெகிழ்ச்சி

அன்று, சற்று நேரம் கடந்த பின், வரதாரியர் குடிசைக்குத் திரும்பினார். அவர் கண்ட காட்சி அவருக்குப் பேரின்பத்தை அளித்தது. கடுகச் சென்று தமது ஆசாரியரையும் அவரது அடியார்களையும் வேரற்ற மரமென விழுந்து வணங்கினார். ஆசாரியருக்கும் அடியார்களுக்கும் விருந்தோம்பல் நன்கு நடந்ததை இலட்சுமி அம்மையாரிடம் அறிந்து மிகவும் வியப்பெய்தினார்.

தக்கதொரு தருணத்தில், தனிமையில், இலட்சுமி அம்மையாரும் தமது அருமைக் கணவரிடம் தான் செய்த யாவற்றையும் விண்ணப்பித்து, வணங்கி நின்றார். இதைக் கேட்ட வரதாரியர் மிகவும் நெகிழ்ந்து போனார். "மங்கையர் குல மணிவிளக்கே! உன்னைப் போன்ற ஒரு ஈடற்ற அடியாரைத் தர்மபத்தினியாகப் பெற்ற அடியேன் மிகப்பெரிய பாக்கியசாலி!" என்று மனமார, வாயார இலட்சுமி அம்மையாரைக் கொண்டாடினார்.

பிறகு, அந்தத் தம்பதியினர் இராமானுசரிடம் சென்று, அவரது திருவடிகளை வணங்கினார்கள். இராமானுசரும் அருள் கூர்ந்து தமது திருவடி தீர்த்தத்தை அவர்களுக்கு அருளினார். பிறகு, இராமானுசரும் மற்ற அடியார்களும் சற்று ஓய்வில் எழுந்தருளியிருக்க, அந்தத் தம்பதியினர் இராமானுசர் அருளிய பிரசாதத்தையும், திருவடி தீர்த்தத்தையும் சிறிதளவு எடுத்துக்கொண்டு, பற்றற்ற மனநிலையுடன் அந்த வணிகனின் இல்லத்திற்குச் சென்றனர். வரதாரியர் வெளியே காத்துக் கொண்டிருக்க, இலட்சுமி அம்மையார் உள்ளே சென்றார்.

இராமானுசரின் இன்னருள்

வணிகனைக் கண்டு, "நீ செய்த பேருதவிக்கு மிக்க நன்றி! எங்கள் தெய்வம் இராமானுசர் அருளிய பிரசாதங்களை முதலில் எடுத்துக் கொள்வாய்," என்று அந்த வணிகனுக்குப் பிரசாதங்களை அளித்தார். அந்த வணிகனும் பிரசாதங்களை உண்டான். அடுத்த கணமே, அந்த வணிகனின் மனதில் ஒரு இமாலய மாற்றம் ஏற்பட்டது! அவன் செய்யவிருந்த தகாத செயலை நினைத்து அவன் கூனிக் குறுகினான். "தாயே! இந்த நீசனை தாங்கள் மன்னித்து அருள வேண்டும்!" என்று அலறி, இலட்சுமி அம்மையாரின் திருவடிகளில் தடி போல விழுந்து வணங்கினான்! அவன் கண்களில் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியது.

இதனைச் சற்றும் எதிர்பாராத இலட்சுமி அம்மையார், வெளியே விரைந்து சென்று நடந்தவற்றை வரதாரியரிடம் விண்ணப்பித்தார். இராமானுசரின் இன்னருளை எண்ணி அந்தத் தம்பதியினர் மிகவும் மனமுருகி இராமானுசரைப் போற்றினர். வரதாரியர் இலட்சுமி அம்மையாருடன் உள்ளே சென்றார். அந்த வணிகன் வரதாரியரை ஏறெடுத்தும் பார்க்க முடியாமல், அவரது திருவடிகளில் விழுந்து மன்னிப்பு வேண்டினான். வரதாரியர் மிகவும் அருள் கூர்ந்து, அந்த வணிகனைத் தேற்றினார். "அப்பனே! எங்களுடன் வருவாய். பெற்றற்கரிய பெருஞ்செல்வத்தைக் காட்டுகின்றோம்!" என்று அருளி, அந்த வணிகனை இராமானுசரிடம் அழைத்துச் சென்றார்.

வரதாரியர் அந்த வணிகனுக்குச் செய்த பரிந்துரையை அருள் கூர்ந்து கேட்ட இராமானுசர், அந்த வணிகனுக்குப் பஞ்ச சம்ஸ்காரம் என்ற ஸ்ரீவைணவ தீட்சையை அருளினார். அந்த வணிகரும் 'இராமானுசன் அடியார்' என்ற பெருமையைப் பெற்றார். ஒப்பற்ற ஆசாரியரான இராமானுசரின் திருவடிகளில் அந்த வணிகர் பற்பல செல்வங்களை அர்ப்பணித்து, அவற்றை எல்லாம் ஏற்றுக்கொள்ளுமாறு வேண்ட, இராமானுசரும் ஏற்றுக்கொண்டு அருளினார்.

அதன் பிறகு, இராமானுசர் அந்தத் தெய்வத் தம்பதியினருக்குப் பேரருள் புரிந்து, தமது அடியார்களுடன் திருவேங்கட யாத்திரையைத் தொடர்ந்தார். பிற்காலத்தில், வரதாரியரும் இராமானுசர் ஏற்படுத்திய 74 சிம்மாசன அதிபதிகளுள் ஒருவர் ஆனார். அவருக்கு "பருத்திக் கொல்லை அம்மாள்" என்ற திருநாமமும் உண்டு. இலட்சுமி அம்மையாருக்கு "பருத்திக் கொல்லை இலட்சுமி" என்ற திருநாமமும் உண்டு.

குறிப்பு: இராமானுசரின் வாழ்க்கை வரலாற்றைப் பகரும் முக்கிய நூல்களுள் ஒன்றான "ப்ரபந்நாம்ருதம்" என்ற நூலில் இந்தப் போற்றுதலுக்குரிய வரலாறு நமக்குச் சான்றோர்களால் அருளப்பட்டுள்ளது.

---

பூமகள் கோன் தென்னரங்கர் பூங்கழற்குப் பாதுகமாய்த்
தாம் மகிழும் செலவச் சடகோபர் - தேமலர்த் தாட்கு
ஏய்ந்து இனிய பாதுகமாம் எந்தை இராமானுசனை
வாய்ந்து எனது நெஞ்சமே வாழ்

---