விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை

Image Source: https://www.koyil.org/

---

வாழி நலம் திகழ் நாரண தாதன் அருள்
வாழி அவன் அமுத வாய்மொழிகள் – வாழியவே
ஏறு திருவுடையான் எந்தை உலகாரியன் சொல்
தேறு திருவுடையான் சீர்

---

பிள்ளைலோகாசாரியரின் இறுதிக் கட்டளை

இராமானுசர் வைகுந்தம் எழுந்தருளிய பின், இராமானுசரின் திருவடிகளைத் தொடர்ந்து வந்த குரு பரம்பரையில், பல ஆசாரியர்கள் மிகச் சிறந்த வழிகாட்டிகளாகத் திகழ்ந்தனர். அப்படிப்பட்ட ஆசாரியர்களுள் ஒருவர் பிள்ளைலோகாசாரியர்.

பிள்ளைலோகாசாரியரைப் பற்றி அன்பர்கள் அறிந்திருக்க வாய்ப்பு உள்ளது: 1323-ல் துருக்கர்களின் வெறித் தாக்குதலால் திருவரங்கம் மிகப்பெரிய ஆபத்திற்கு உள்ளானபோது, அவ்வமயம் நூற்று ஐந்து வயதைக் கடந்திருந்த பிள்ளைலோகாசாரியர், திருவரங்கம் திருக்கோயில் உற்சவர் பெருமாளை எடுத்துக்கொண்டு, காடு வழியாகச் சென்று அப்பெருமாளைக் காத்துக் கொடுத்தார். அவர் காடு வழியாகச் செல்லும் முன்னரே, திருவரங்கம் கருவறையைக் கல் சுவர் எழுப்பி மூடச் செய்தல், ஸ்ரீரங்கநாயகித் தாயார் திருமேனியை ஒளித்து வைத்தல் போன்ற தொண்டுகளையும் செய்தார். கோடானுகோடி பேரிடிகளுக்குச் சமமான அந்த மிகக் கொடிய கலவரத்தில், பேரன்பாலும், பொங்கும் பரிவாலும் பிள்ளைலோகாசாரியரின் அடியார்கள் சிலர் பிள்ளைலோகாசாரியருடன் சென்றனர்.

காடுகள் வழியாக நெடுந்தூரம் ஓடியும் நடந்தும் சென்ற பிள்ளைலோகாசாரியர் [மதுரைக்கு அருகே உள்ள] ஆனைமலையை அடைந்தார். வயது சென்ற தமது திருமேனி தளர்ந்த நிலையில், தாம் வைகுந்தம் புகும் நேரம் வந்துவிட்டது என்பதை உணர்ந்தார். அவர் அடியார்கள் அவர் அருகே கைகளைக் கூப்பி நின்றுகொண்டிருந்தனர்.

அந்த நிலையில், "இராமானுசரின் சித்தாந்தத்தை நன்கு காத்து, அதனை எல்லோருக்கும் நன்கு உபதேசிக்க அடுத்த ஆசாரியரைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டுமே," என்று எண்ணிய பிள்ளைலோகாசாரியர், திருமலையாழ்வார் என்ற தமது இளம் அடியார் ஒருவரை நினைவு கூர்ந்தார். இந்தத் திருமலையாழ்வார் அப்பொழுது குழந்தைப் பருவத்தில் இருந்தவர்! பிள்ளைலோகாசாரியரின் அடியார்களுள் ஒரு மிகச் சிறந்த அடியார் சாத்விகை அம்மையார் என்கிற பெண்மணி. அந்த அம்மையாரின் செல்வக் குழந்தையே திருமலையாழ்வார். சாத்விகை அம்மையார் திருமலையாழ்வாரை, மிகச் சிறு வயதிலேயே, பிள்ளைலோகாசாரியரிடம் திருவிலச்சினை [ஸ்ரீவைணவ தீட்சை] பெறும்படிச் செய்திருந்தார்.

பிள்ளைலோகாசாரியர் தம் அருகே நின்றுகொண்டிருந்த அடியார்களுள் கூரகுலோத்தமதாசர், நாராயண தாதர், திருக்கண்ணங்குடிப் பிள்ளை, திருப்புட்குழி ஜீயர் ஆகிய சில அடியார்களை நோக்கி, "பிள்ளைகாள்! யாம் பரமபதம் [வைகுந்தம்] செல்ல இருக்கின்றோம். இராமானுசரின் சித்தாந்தத்தைக் கட்டிக் காக்க இளம் திருமலையாழ்வாரை நீங்கள் எல்லோரும் பயிற்றுவிக்கவேண்டும். நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு சிறப்பான இரகசிய ஆழ்பொருளை அவருக்கு அறிவிக்க வேண்டும்," என்று அருளி, ஒவ்வொருவரும் கற்பிக்கவேண்டியவற்றை அருளினார். பிறகு, "கூராகுலோத்தமதாசரே! நீரே திருமலையாழ்வாருக்கு இராமானுச சித்தாந்தத்தின் அடிப்படைக் கல்வி யாவற்றையும் கற்பித்து, மற்றவரிடமும் அவர் சென்று பயிலும்படி வழிநடத்தவேண்டும். நாராயண தாதரே! நீர் திருவனந்தபுரத்தில் வசித்து அங்கு அருள் பாலிக்கும் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடி இரும். திருப்புட்குழி ஜீயரே! திருப்புட்குழி எம் போரேறு பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடி இரும். திருக்கண்ணங்குடிப் பிள்ளையே! திருக்கண்ணங்குடிப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடி இரும்," என்று ஒவ்வொரு அடியாருக்கும் ஒரு முக்கிய கட்டளையை அருளினார். அதன் பின், திருவரங்கனிடம் உத்தரவு பெற்றுக்கொண்ட பிள்ளைலோகாசாரியர் வைகுந்தம் புகுந்தார்.

சிலந்தி வலைகளுக்குள் ஒரு ஒப்பற்ற வைரக்கல்!

பிள்ளைலோகாசாரியர் பரமபதம் எழுந்தருளிய பின், பிள்ளைலோகாசாரியர் தமக்கு அருளிய இரண்டு திருக்கட்டளைகளையும் சிறமேற்கொண்ட நாராயண தாதர் திருவனந்தபுரம் எழுந்தருளினார். திருவனந்தபுரத்தில் விளாம்பழ மரங்கள் நிறைந்திருந்த ஒரு அமைதியான பசுஞ்சோலையில் ஒரு சிறு குடிசையை அமைத்துக்கொண்டார்.

நாராயண தாதர் ஈழவர் குலத்தில் தோன்றியவர். ஆதலால், அந்தக் காலத்து வழக்கத்தின் படி, அவர் திருக்கோயில் உள்ளே செல்லவில்லை. "திருவனந்தபுரம் அனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாட வேண்டும்," என்று பிள்ளைலோகாசாரியர் தமக்கு அருளியிருந்ததால், தாம் வசித்த சோலையில் உள்ள ஒரு விளாம்பழ மரத்தின் கிளைகளில் ஏறி அமர்ந்து, அங்கிருந்து திருவனந்தந்தபுரம் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாள் திருக்கோயிலின் திருக்கோபுரத்தைத் தரிசித்து வணங்குவார். தமது ஆசாரியரின் திருக்கட்டளைப் படி, திருவனந்தபுரம் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடுவார்.

அக்காலத்தில் 'பிள்ளை' என்ற சொல்லை மதிப்பிற்குரிய ஒருவரை அழைக்கப் பயன்படுத்தினர். நாராயண தாதரின் நற்குணங்களால் கவரப்பட்ட எல்லோரும் அவரை 'விளாஞ்சோலைப் பிள்ளை' என்றே அழைக்கத் தொடங்கினர். நாளடைவில், அந்தத் திருநாமமே அவருக்கு அடையாளம் ஆயிற்று! விளாஞ்சோலைப் பிள்ளையின் திருவடிகளில் சில சீடர்களும் வந்தடைந்தனர்.

ஒவ்வொரு நாளும், சில மணி நேரங்களுக்கு விளாஞ்சோலைப் பிள்ளை தியானத்தில் மூழ்குவார். அவரது தியானத்தின் இலக்கு ஒன்றே - தமது பேரன்பிற்கும், பெருமதிப்பிற்கும் உரிய ஆசாரியரான பிள்ளைலோகாசாரியர், திருவரங்கத்துத் திருக்கோயிலில், ஆள் நடமாட்டம் பெரிதாக இல்லாத ஒரு இடத்தில், தமது அணுக்கத் தொண்டர்களுடன் அமர்ந்து, தொண்டர்களுக்கு இரகசிய ஆழ்பொருள்களின் உபதேசங்களைச் செய்யும் அந்தக் காட்சி. விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையும் பிள்ளைலோகாசாரியரது அணுக்கத் தொண்டர்களுள் ஒருவர் என்பதால், அவரது திருவுள்ளத்திற்கு மிகவும் இனியதான அந்தக் காட்சி அவரது திருவுள்ளத்திரையில் பசுமையான ஓவியம் போலே தெள்ளத் தெளிவாகப் பதிந்து இருந்தது. [குறிப்பு: விளாஞ்சோலைப் பிள்ளையின் தியானக் காட்சியின் ஓவிய வடிவமே இக்கட்டுரையின் முகப்பில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.]

பல முறை, அந்தக் காட்சியின் தியானத்தில் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை தன்னிலையை மறந்து விடுவார். அதிலிருந்து அவர் மீண்டு வருவதற்குப் பல வாரங்கள் ஆகிவிடும். அன்னம், தண்ணீர், உறக்கம், இரவு, பகல், வெயில், மழை என ஒன்றையுமே உணராது, அந்தக் காட்சியைத் தியானித்தபடி இருப்பார்! சிலந்திகள் அவரது திருமேனியின் மீது வலைகள் பலவற்றைப் பின்னிவிடும். அதையும் உணராமல் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை தமது ஆசாரிய தியானத்தில் மூழ்கி இருப்பார்!! சில வாரங்கள் சென்ற பின், தியானத்திலிருந்து மீண்டு, பல நாள்கள் கடந்துவிட்டதை உணர்ந்து, எழுந்து, நீராடி, தமது ஆசாரியர் இட்ட திருக்கட்டளையான திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடும் தொண்டைச் செய்வார். சீடர்களுக்கு நல்லுபதேசங்களை அருள்வார். இப்படியே ஆண்டுகள் பல உருண்டோடின.

பிள்ளைலோகாசாரியர் தமக்கு இட்ட இரண்டாவது திருக்கட்டளையை நிறைவேற்ற விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை காத்திருந்தார். தக்கதொரு தருணத்தில், கூராகுலோத்தம தாசர் திருமலையாழ்வாரைத் தம்மிடம் அனுப்பி வைப்பார் என விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை நன்றாகவே அறிந்திருந்தார்.

கூரகுலோத்தமதாசர் காட்டிய நல்வழி

கூரகுலோத்தமதாசர் தமது ஆசாரியர் அருளியதைச் சிரமேற்கொண்டு, தக்க காலம் கனியும் வரை பொறுமை காத்து, தொடக்கத்தில் ஆன்மீகத்தில் பெரும் ஈடுபாடு இல்லாதிருந்த திருமலையாழ்வாரைத் திருத்தி, அவருக்கு அடிப்படை ஞானத்தை அறிவித்தார்.

அதன் பின், ஒரு நாள், "பிள்ளாய்! பிள்ளைலோகாசாரியர் நமக்கு அருளிய உபதேசங்களிலேயே தனிச்சிறப்பு வாய்ந்த இரகசிய நூல் 'ஸ்ரீவசனபூஷணம்' என்பதாகும். திருவனந்தபுரத்தில் நாராயண தாதர் என்ற பிள்ளைலோகாசாரியரின் மெய்யடியார் ஒருவர் எழுந்தருளியுள்ளார். அவர் அந்நூலில் மிகச் சிறந்த தேர்ச்சி பெற்றவர். அவரிடம் சென்று பணிந்து, அந்த ஈடு இணையற்ற நூலின் ஆழ்பொருள்களைக் கற்பாய்," என்று கூரகுலோத்தமதாசர் திருமலையாழ்வாருக்கு நல்வழி காட்டியருளினார்.

ஸ்ரீவசனபூஷணம் & சப்தகாதை - ஒரு சிறு அறிமுகம்

பிள்ளைலோகாசாரியர் அருளிய பதினெட்டு இரகசிய நூல்களில் 'ஸ்ரீவசனபூடணம்' என்ற பெயர் சூட்டப்பட்ட நூலே மிகச் சிறந்த இரகசிய நூலாகும். ஆழ்வார்கள் வேதத்தின் சாரத்தைப் பாசுர வடிவத்தில் அருளினார்கள். ஸ்ரீவசனபூடணம் என்ற நூல் ஆழ்வார்களின் பாசுரங்களின் இரகசிய ஆழ்பொருள்களைச் சூத்திரங்களின் வடிவத்தில் வெளிப்படுத்தும். அந்தச் சூத்திரங்களை வாசித்தவுடன் பொருள் புரிந்துவிடாது! அவை மிகக் கடினமான நடையில் உள்ள குறுஞ்சூத்திரங்கள். ஒரு தக்க ஆசாரியரிடம், பணிவன்போடு அவருக்குச் சேவை செய்து, அவர் அருளால் கற்றால் ஒழிய இந்நூலைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்வது இயலாத ஒன்று.

பிள்ளைலோகாசாரியரின் திருவடிகளின் மீது மாசற்ற அன்பைப் பொழிந்த விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை, ஸ்ரீவசனபூடண சூத்திரங்களின் ஆழ்பொருள்களை நன்கு கற்றுணர்ந்து, அதற்கேற்ப வாழ்ந்து கொண்டு, அந்தச் சூத்திரங்களின் சாரத்தை ஏழு பாசுரங்கள் கொண்ட 'சப்த காதை' என்ற துதியாகவும் வடித்தார். இராமானுச சித்தாந்தத்தின் அடியார்களுக்குத் தினமும் ஓத வேண்டிய துதிகளுள் சப்த காதையும் ஒன்று. 'ஆசாரியரின் திருவடிகளே பெற்றற்கரிய பெரும்பேறு,' என்றே சப்த காதை முழங்குகிறது.

திருமலையாழ்வார் ஸ்ரீவசனபூஷணம் கற்றார்

திருமலையாழ்வாரும் திருவனந்தபுரம் எழுந்தருளி, "நாராயண தாதர் என்ற பெரியோரின் திருமாளிகை எங்கே?" என்று அங்கு உள்ள திருத்தலத்தாரிடம் விசாரித்துக் கொண்டு, விளாஞ்சோலைக்கு வந்து சேர்ந்தார். அங்கே பல சிலந்தி வலைகளுக்குள் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை ஆழ்ந்த தியானத்தில் இருப்பதைக் கண்டு, பெருமதிப்புடனும் வியப்புடனும் பணிவுடனும் அவர் அருகே சென்று, அவர் திருவடிகள் முன் வேரற்ற மரம் என விழுந்து வணங்கி, அவர் அருகே கைகளைக் கூப்பி நின்று, மௌனமாகக் காத்திருந்தார்.

சிறிது நேரம் சென்ற பின், விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை தமது திருக்கண்களைத் திறந்தார். சிலந்தி வலைகளை விலக்கி, திருமலையாழ்வாரை நோக்கி, "அப்பனே! நீ யார்? எதற்காக வந்தாய்?" என்று வினவினார். திருமலையாழ்வார் உடனேயே தாம் யார் என்பதையும், கூராகுலோத்தம தாசர் தம்மை அங்கே அனுப்பியதையும் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையிடம் கைகளைக் கூப்பிய வண்ணம் விண்ணப்பம் செய்தார். விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையும் புன்முறுவல் செய்து, திருமலையாழ்வாருக்கு ஸ்ரீவசனபூஷணம் இரகசிய நூலின் ஆழ்பொருள்கள் யாவற்றையும் கற்பித்தார். தாம் அருளிய சப்த காதையையும் கற்பித்து அருளினார்.

திருவனந்தபத்மநாபனின் திருவுள்ளம்

ஒரு நாள், திருவனந்தபுரம் திருக்கோயிலில் நம்பூத்ரிமார்கள் கருவறையில் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பூசைகள் செய்து கொண்டிருந்தபோது, திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாள் திருவடிகளின் அருகே விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையைக் கண்டனர்!! "அட! இவர் எப்படி ஆகம விதிகளை மீறிக் கருவறையின் உள்ளே வந்தார்?!" என்று அதிர்ச்சி அடைந்த நம்பூத்ரிமார்கள், "திருக்கோயிலைச் சுத்தம் செய்யவேண்டும்!" என்று திருக்கோயிலுக்கு வெளியே சென்று, திருக்கதவைத் தாளிட்டனர்.

அவ்வமயம், விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் அடியார்கள் அங்கே எழுந்தருளினர். அவர்களுள் சிலர் 'இராமானுச நூற்றந்தாதி' துதியை ஓதிக் கொண்டிருந்தனர். "எங்கள் ஆசாரியர் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை பரமபதம் எழுந்தருளி, அவரது ஆசாரியன் திருவடியை அடைந்தார். அவரது திருமேனிக்கு இறுதி மரியாதைகள் செய்வதற்குத் திருவனந்தபுரத்துப் பெருமாளின் திருமாலை முதலிய பிரசாதங்களை எங்களுக்கு அருள்வீர்," என்று அவர்கள் நம்பூத்ரிமார்களை வேண்டினார்கள்!

மிகவும் வியப்படைந்த நம்பூத்ரிமார்கள், விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை பரமபதம் புகுந்த காட்சியையே, விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை கருவறையின் உள்ளே வந்து தமது திருவடிகள் அருகே நிற்பதைப் போலத் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாள் அவர்களுக்குக் காண்பித்தார் என்பதை உணர்ந்து கொண்டனர். நடந்தவற்றையெல்லாம் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் அடியார்களுக்குத் மனமுருகித் தெரிவித்தனர். திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாள் பிரசாதங்களை விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் அடியார்களுக்குக் கொடுத்தனர். எல்லோரும் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் மொழியைக் கடக்கும் பெருமையை உணர்ந்து போற்றினர்.

"பிள்ளைலோகாசாரியரின் திருவடிகளே பெற்றற்கரிய பெரும்பேறு. அவரது திருவுள்ளத்தின் உகப்புக்குத் தொண்டுகள் புரிவதே எனது ஜீவனின் ஒரே இலக்கு," என்பதே விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் தாரக மந்திரம். இந்தக் காரணத்தினாலேயே திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாள் விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையைத் தமது திருவுள்ளத்தில் வைத்துக் கொண்டாடினார். அதை மற்றவரும் காண வெளிப்படுத்தினார்.

திருமலையாழ்வாரின் திருத்தொண்டு

விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை பரமபதம் அடைந்த செய்தி திருமலையாழ்வாருக்கும் தெரிவிக்கப்பட, அவர் வெகு விரைவாகத் திருவனந்தபுரம் எழுந்தருளி, விளாஞ்சோலைப்பிள்ளைக்கு இறுதிச் சடங்குகள் யாவற்றையும் விமரிசையாகச் செய்து முடித்தார். விளாஞ்சோலைப்பிள்ளையின் பெருமைகளைப் போற்றும் வடமொழிக் குறுந்துதிகளும், தமிழ்ப் பாசுரம் ஒன்றையும் திருமலையாழ்வார் இயற்றினார். திருமலையாழ்வார் இயற்றிய அந்தத் தமிழ்ப் பாசுரமே இக்கட்டுரையின் தொடக்கத்திலும் முடிவிலும் பகிர்ந்துகொள்ளப்பட்டுள்ளது.

குறிப்பு: இந்த அற்புதமான வரலாற்று நிகழ்வுகள் யாவையும் 'யதீந்த்ரப்ரவண ப்ரபாவம்' என்ற வெகு முக்கியமானதொரு நன்னூலில் பிள்ளைலோகம் ஜீயர் என்ற ஆசாரியரால் அருளப்பட்டுள்ளது. இவரே விளாஞ்சோலைப்பிள்ளை அருளிய சப்தகாதையின் விளக்க உரையையும் வரைந்துள்ளார்.

---

வாழி நலம் திகழ் நாரண தாதன் அருள்
வாழி அவன் அமுத வாய்மொழிகள் – வாழியவே
ஏறு திருவுடையான் எந்தை உலகாரியன் சொல்
தேறு திருவுடையான் சீர்

---