குருவருளால் தழைக்கும் கற்பகத் தருக்கள்!

Image Source: https://pbase.com/svami/image/126678232

---

அம்பொன் அரங்கர்க்கும் ஆவிக்கும் அந்தரங்க
சம்பந்தம் காட்டித் தடை காட்டி - உம்பர்
திவம் என்னும் வாழ்வுக்குச் சேர்ந்த நெறி காட்டும்
அவன் அன்றோ ஆசாரியன்

விளக்கம்: திருவரங்கன் யார்? நாம் யார்? திருவரங்கனுக்கும் நமக்கும் உள்ள தொடர்பு என்ன? திருவரங்கனின் திருவடிகளை அடைந்து வைகுந்தம் செல்ல வழி எது? நாம் வைகுந்தம் செல்லத் தடையாக இருப்பது எது? ஆகியவற்றை நமக்கு அறிவிப்பவன் அன்றோ ஆசாரியன்?

---

முன்னுரை

இன்று நமக்குப் பற்பல சாத்திரங்களை அருளிய வேதவியாச பகவானின் திருவவதார நன்னாளை 'குரு பூர்ணிமை' என்று பலரும் கொண்டாடுகிறார்கள். குருமார்களுக்கு நன்றிகளைத் தெரிவிக்கின்றார்கள்.

'எம்பெருமானார் தரிசனம்' என்று போற்றப்படும் ஸ்ரீ ராமானுஜ சித்தாந்த்தத்தின் முக்கிய ஏற்றம் அதன் குரு பரம்பரையே ஆகும். அந்தப் பரம்பரையில் ஒவ்வொரு ஆசாரியரின் தெய்வீக வாழ்க்கைச் சரித்திரம் என்கிற ஆராவமுதக்கடலில் மூழ்கித் திளைப்பவர்களுக்குக் கிடைக்கும் இரத்தினக் குவியல்கள் ஏராளம் ஏராளம். இன்று ஆடி உத்திராடத்தில் திருநட்சத்திரம் கண்டருளும் ஆளவந்தார் என்ற ஆசிரியரின் தெய்வீக வாழ்க்கைச் சரித்திரத்தில் ஒரு சில இரத்தினங்களை உங்களுடன் பகிர்ந்து மகிழவே இச்சிறு கட்டுரை.

இந்த அற்புதமான நிகழ்ச்சிகள் முக்கியமாக ஒரு ஆசாரியர் என்பவர் நமது ஆன்மா தழைத்து ஓங்க எப்படியெல்லாம் முயல்கிறார் என்பதையும், அப்படிப்பட்ட ஆசாரியர் பரம்பொருளின் மறு வடிவமே அன்றி வேறல்ல என்பதையும், அவரே நமது ஆன்மாவின் உயிர்நாடி என்பதையும் விளக்கும் நிகழ்ச்சிகள்.

ஆசாரியர் ஆளவந்தார் - ஒரு சிறு அறிமுகம்

இராமானுசருக்கு ஆசாரியராகத் திகழ்ந்தவர் பெரிய நம்பிகள் என்னும் மகான். அந்தப் பெரிய நம்பிகளின் குருவாக எழுந்தருளியிருந்தவர் யமுனைத்துறைவர் என்கிற ஆளவந்தார். தமது பரமாசாரியரான [குருவின் குருவான] ஆளவந்தாரின் திருவடிகளின் மீது இராமானுசர் மிக்க பக்தி பூண்டிருந்தார்.

ஒரு வாதத்தில் வென்றதால் தமக்குக் கிடைத்த ஒரு நிலப்பகுதியை ஆளவந்தார் ஆண்டு வந்தார். அந்தக் காலத்தில் அவருக்கு ஆன்மீகத்தில் ஈடுபாடு பெரிதும் இல்லாமல் இருந்தது. "வருங்காலத்தில் பிறக்கப்போகும் எமது பேரனுக்கு ஆன்மீக இரகசிய ஆழ்பொருள்களைக் கற்பிக்க வேண்டும்," என்று ஆளவந்தாரின் திருப்பாட்டனாரான நாதமுனிகள் என்னும் ஆசாரியர், தமது முக்கியச் சீடரான உய்யக்கொண்டாருக்குக் கட்டளையிட்டிருந்தார். ஆனால், ஆளவந்தார் தோன்றும் முன்னரே ஆசாரியர் உய்யக்கொண்டார் வைகுந்தம் புகுந்துவிட்டார். ஆதலால், நாதமுனிகளின் கட்டளையை உய்யக்கொண்டாரின் முக்கியச் சீடரான மணக்கால் நம்பிகள் சிரமேற்கொண்டார்.

ஆளவந்தாரையும் ஆள வந்த ஆசாரியர்

ஆளவந்தாரைக் கண்டு ஆன்மீக இரகசிய ஆழபொருள்களை அறிவிக்க, துறவியான மணக்கால் நம்பிகள் ஆளவந்தாரின் அரண்மனைக்குச் சென்றார். ஆனால், அவரது எளிமையான துறவிக்கோலத்தைக் கண்ட காவலாளிகள் மணக்கால் நம்பிகளை உள்ளே விடவில்லை. சற்றும் தளராத மணக்கால் நம்பிகள், அரண்மனைச் சமையல்காரரைக் கண்டு, "உங்கள் அரசர் ஆளவந்தருக்கு விருப்பமான உணவு எது?" என்று வினவினார். "தூதுவளைக் கீரையை மிகவும் விரும்பி உண்பார்," என்று சமையல்காரரும் விடையளிக்க, ஒவ்வொரு நாளும் மணக்கால் நம்பிகள் தூதுவளைக் கீரையை அந்தச் சமையல்காரரிடம் கொடுத்து வந்தார்! ஆளவந்தாரும் தினமும் மகிழ்ச்சியுடன் சமைத்த கீரையை உண்டு வந்தார்.

சில நாள்கள் சென்ற பின், திடீரென மணக்கால் நம்பிகள் நான்கு நாள்கள் எதையும் கொண்டு வந்து கொடுக்கவில்லை. "ஏன் நீங்கள் தூதுவளைக் கீரையை இப்போதெல்லாம் சமைப்பதில்லை?" என்று ஆளவந்தார் சமையல்காரரிடம் வினவ, சமையல்காரர் நடந்ததைத் தெரிவித்தவுடன், புத்திக்கூர்மை மிக்கவரான ஆளவந்தார், "அந்தப் பெரியவர் மறுபடியும் வந்தால் என்னிடம் அழைத்து வாருங்கள்," என்று ஆணையிட்டார். சரியாக அடுத்த நாளே மணக்கால் நம்பிகள் தூதுவளைக் கீரையை கொண்டு வர, சமையல்காரரும் ஆளவந்தாரிடம் மணக்கால் நம்பிகளை அழைத்துச் சென்றார்.

"தங்களுக்கு என்ன வேண்டும்?" என்று ஆளவந்தார் மணக்கால் நம்பிகளைக் கேட்டார். மணக்கால் நம்பிகளும், "தங்களது திருப்பாட்டனார் ஒரு மாநிதியைத் தங்களிடம் சேர்ப்பிக்கவேண்டுமென்று கட்டளையிட்டுள்ளார். அதைத் தங்களிடம் முழுமையாகச் சேர்ப்பிக்கத் தங்களைத் தடையின்றி நாள்தோறும் சந்திக்கவேண்டும். அதற்கான தங்களது உத்தரவு வேண்டும்," என்று விடையளித்தார். வியப்படைந்த ஆளவந்தாலும் அவ்வாறே கட்டளை பிறப்பித்தார். அதன் பின், ஒவ்வொரு நாளும் மணக்கால் நம்பிகள் அரண்மனையில் ஆளவந்தாரைச் சந்தித்து, ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையின் ஆழபொருள்களை ஆளவந்தாருக்குக் கற்பித்தார்!

குருவருளால் பெற்ற செல்வத் திருமாலின் திருவருள்

ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையின் ஆழ்பொருள்களை முழுவதும் கேட்டு நெக்குருகிப் போன ஆளவந்தார், மணக்கால் நம்பிகளின் திருவடிகளைப் பிடித்துக்கொண்டார். தமது சிரத்தை அந்த மகானின் திருவடிகளில் வைத்து, "ஐயனே! இந்த உயர்ந்த சாத்திரத்தை அருளிய அந்தப் பரம்பொருளைக் காணமுடியுமா?" என்று கண்களில் நீர் மல்கக் கேட்டார். இந்த நொடிக்காகவே காத்திருந்த மணக்கால் நம்பிகள், ஆளவந்தாரின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, "நம்முடன் வாரும்," என்று அருளி, ஆளவந்தாரைத் திருவரங்கம் அழைத்துச் சென்றார்.

திருவரங்கன் முன் ஆளவந்தாரை நிற்க வைத்து, "இவரே தங்கள் திருப்பாட்டனார் தங்களிடம் சேர்ப்பிக்கச் சொன்ன மாநிதி," என்று ஆளவந்தாரிடம் அருளி, திருவரங்கப் பெருமாளை நோக்கி, "திருவரங்கா! திருப்பாணாழ்வாருக்கு உனது திருக்கண்ணழகை எப்படிக் காட்டி அருளினாயோ, அதே போல ஆளவந்தாருக்கும் காட்டியருள வேண்டும்," என்று வேண்டினார். மெய்யடியார்கள் சொன்ன வண்ணம் செய்யும் பெருமாளான திருவரங்கனும் அவ்வாறே அருள, ஆசாரியனின் இன்னருளால் ஈடு இணையில்லாத அந்தத் திருக்கண்களைக் கண்ட ஆளவந்தார், "என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றினைக் காணாவே!" என்று அறுதியிட்டு, அப்பொழுதே துறவறம் மேற்கொண்டார்!

பிற்காலத்தில், ஆளவந்தார் 'கீதார்த்த சங்கிரகம்' என்ற வடமொழி நூலில் ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையின் சாரமான அர்த்தங்களை 32 சுலோகங்களில் இயற்றினார். இதுவே இராமானுசர் ஸ்ரீமத் பகவத் கீதைக்கு 'கீதா பாஷ்யம்' என்ற உரை அருள அடிக்கல்லாகத் திகழ்ந்தது.

"திருவனந்தபுரத்தானைக் காண நடமினோ!"

'அரையர் சேவை' என்பது ஆழ்வார்கள் அருளிச்செய்த பாசுரங்களை, ஆசாரியர் நாதமுனிகள் [ஆளவந்தாரின் திருப்பாட்டனார்] அமைத்த பண்ணிலும் [இராகத்திலும்] தாளத்திலும் இசைத்து, அப்பாசுரப் பொருள்களை வெளிக்கொண்டுவரும் வண்ணம் நாட்டியம் ஆடுதல். இதனைத் திருக்கோயிலில் எழுந்தருளியிருக்கும் எம்பெருமானை நோக்கிச் செய்வர். இப்படிச் செய்பவர்கள் 'அரையர்' என்று அழைக்கப்படுவர். திருக்கோயிலுக்கு வரும் பக்தர்கள் யாவரும் கண்டு களிப்பார்கள். ஆழ்வார்களின் அருளிச்செயல்களை எல்லோருக்கும் பரப்ப இந்த வழக்கத்தை ஏற்படுத்தியவர் ஆளவந்தாரின் திருப்பாட்டனார் ஆகிய நாதமுனிகளே ஆவார். இன்றும், நாதமுனிகள் திருக்குலத்தில் தோன்றியவர்கள், திருவரங்கம், ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர், திருநாராயணபுரம் ஆகிய திருத்தலங்களில் இந்தத் திருத்தொண்டைச் செய்து வருகின்றனர்.

ஒரு நாள், ஆளவந்தார் திருவரங்கத்தில் நடந்து கொண்டிருக்கும் அரையர் சேவையை, தம்முடைய சீடர்களுடன் அமர்ந்து, சுவைத்துக் கொண்டிருந்தார். அப்போது, நம்மாழ்வார் அருளிய ஒரு பாசுரத்திற்கு அரையர் அபிநயம் பிடித்து நாட்டியம் ஆடினார். அந்தப் பாசுரம்:

கடு வினை களையல் ஆகும் காமனைப் பயந்த காளை
இடவகை கொண்டது என்பர் எழில் அணி அனந்தபுரம்
படம் உடை அரவில் பள்ளி பயின்றவன் பாதம் காண
நடமினோ நமர்கள் உள்ளீர் நாம் உமக்கு அறியச் சொன்னோம்

திடீரென அந்தப் பாசுர வரிகளை ஆளவந்தாரை நோக்கி அரையர் இரண்டு முறை அபிநயம் பிடித்தார்! பாசுர வரிகளில், "திருவனந்தபுரம் நோக்கி நடமினோ!" என்ற செய்தி பொதிந்திருந்ததால், ஆளவந்தார் இதைத் திருவரங்கனின் கட்டளையாகவே சிரமேற்கொண்டார். "அடியேன் இப்போதே திருவனந்தபுரம் செல்ல இருக்கின்றேன்," என்று அறிவித்த ஆளவந்தார், தமது சீடர்களுள் ஒருவரான தெய்வவாரியாண்டான் என்பவரிடம், "தெய்வவாரியாண்டானே! திருவரங்கத்திலேயே இருந்து, திருவரங்கத்துத் திருக்கோயிலில் நடக்கவேண்டிய தொண்டுகள் யாவும் சீராக நடைபெறும்படி நோக்கி இரு," என்று திருக்கட்டளை பிறப்பித்து, தாம் திருவனந்தபுரம் நோக்கிப் பயணித்தார்.

இரும்புக்கரத்தால் புரட்டியெடுத்த மனக்குமுறல்

ஆசாரியனின் திருக்கட்டளையைச் சிரமேற்கொண்ட தெய்வவாரியாண்டான், திருவரங்கத்துத் திருக்கோயில் திருத்தொண்டுகள் யாவும் செவ்வனே நடக்கும் வண்ணம் நன்கு கவனித்து வந்தார். எனினும், நாளுக்கு நாள் அவரது திருமேனியில் இனம் புரியாத ஒரு தளர்ச்சி ஏற்பட்டது. சில நாள்களில், அவரால் நடக்கவும் முடியாமல் போனது. பின்னர், மிக விரைவில் நிற்கவும் முடியாமல் துடித்த அவர், இறுதியில் படுத்தப் படுக்கையாக ஆகிவிட்டார்! திருமேனி முழுவதும் பாலின் வெள்ளை நிறமாக மாறியிருந்தது. மிக மிகத் தளர்ந்து போயிருந்தார்.

"இவருக்கு என்ன நடந்தது என்று புரிந்துகொள்ளத் தொடங்குவதற்கு முன்னாலேயே, நல்ல உடல்நலத்துடன் வலம் வந்துகொண்டிருந்த இவரை அசுர வேகத்தில் வீழ்த்திய இந்த நோய் யாது?" என்று அனைவரும் திகைத்தனர். மருத்துவர்களை அழைத்து வந்தனர். மருத்துவர்களும் நாடி பிடித்துப் பார்த்து, "இவருக்கு உடலில் எந்த நோயும் இல்லை. தாங்கமுடியாத ஏதோ ஒரு துயரம் இவரை மிகக் கடுமையாக வாட்டி எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறது. விரைவில் அத்துயரை நீக்கினால் மட்டுமே இவர் உயிர் பிழைத்து மீண்டு வருவார்," என்று கூறிச் சென்றுவிட்டனர்.

இதைக் கேட்டுத் திகைத்த யாவரும் தெய்வவாரியாண்டான் அருகில் சென்று, "தெய்வவாரியாண்டானே! உம்மை ஆட்டிப்படைக்கும் மனத்துயர் என்ன? எங்களிடம் அருள் கூர்ந்து பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்," என்று வேண்டினர். மூச்சு முட்ட, திக்கித் திணறி, மெல்லிய குரலில் தெய்வவாரியாண்டான் விடையளித்தார்: "ஆசாரியர்... திருவடிகள்... பிரிந்து... அடியேனால்... இயலவில்லை!" இதைக் கேட்ட எல்லோரும் அதிர்ச்சியில் உறைந்தனர். அவர்களுக்குப் புரிந்தது: ஆளவந்தார் பிரிவைத் தாங்கமுடியாமல் நெருப்பில் பட்ட புழுவாகத் தவித்துள்ளார். இருந்தும், 'திருவரங்கத்திலேயே இரு!' என்று ஆளவந்தார் ஆணையிட்டிருந்ததால், அதை மீறக்கூடாது என்று அமைதி காத்து, அந்தப் பிரிவாற்றாமையில் துடித்துக்கொண்டு, மெளனமாக வாடி வதங்கியுள்ளார். இதனால் ஏற்பட்ட மாபெரும் மன அழுத்தத்தில் மொத்தமாகச் சரிந்து, இப்போது உயிருக்குப் போராடிக் கொண்டிருக்கின்றார்!!!

ஆளவந்தார் திருவடிகளை நாடிப் பறந்தனர்

திருவரங்கத்திலிருந்து ஆளவந்தாருக்குச் செய்தி சொல்லி அனுப்பி, அவர் மீண்டு வரும் வரை தெய்வவாரியாண்டான் உயிர் நிச்சயம் தாங்காது என்று உணர்த்த அவர்கள் ஒரு முடிவு செய்தனர். கருணை உள்ளம் கொண்ட நான்கு பலவான்கள் முன்வந்தனர். படுத்திருந்த நிலையில் இருந்த தெய்வவாரியாண்டானின் இரண்டு திருக்கைகளையும், இரண்டு திருவடிகளையும் ஆளுக்கு ஒன்றாகப் பிடித்துக் கொண்டனர். மேலும் சில அடியார்களும் சேர்ந்துகொண்டனர். திருவனந்தபுரம் நோக்கி இரவு பகல் பாராமல் விடுவிடுவென ஓட்டமும் நடையுமாகப் பறந்தனர்!

வழி நெடுக, அவர்கள் எந்த ஊரில் அடி எடுத்து வைத்துள்ளனர் என்பதையும் அவ்வப்போது தெய்வவாரியாண்டானுக்குத் தெரிவித்துக் கொண்டே ஆறுதல் கூறியபடிச் சென்றனர். திருவனந்தபுரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்த நிலையில் தெய்வவாரியாண்டான் திருமேனியில் செம்மையான நிறம் மீண்டும் மிளிர்ந்தது! சிறிது நேரம் சென்றவுடன், அவர் இறங்கி நடக்கும் அளவிற்குத் தேறிவிட்டார்! திருவனந்தபுரம் வாயிலை அடைந்தபோது, தெய்வவாரியாண்டான் தாமே விடுவிடுவென்று நடக்கத் தொடங்கினார்!! ஆளவந்தார் எழுந்தருளியிருக்கும் இடத்தை விசாரித்து அறிந்து, திருவுள்ளமெங்கும் பேருவகை பூத்துக் குலுங்க, தாய்ப்பசுவின் மடியை நோக்கி ஓடும் கன்றினைப் போலத் துள்ளிக் குதித்து, தெய்வவாரியாண்டான் அவ்விடம் சென்று சேர்ந்தார்.

ஆசாரியரின் [பொய்க்] கோபமும் பேரருளும்

திருவனந்தபுரம் திருக்கோயிலுக்கு அருகில் ஒரு இடத்தில் தங்கி, மணக்கால் நம்பிகளின் திருவடிகளையே தியானித்து வந்த ஆளவந்தார், ஒவ்வொரு நாளும் தவறாமல் திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமாளுக்குப் பல்லாண்டு பாடிக் காப்பிட்டு வந்தார். எம்பெருமானுக்குத் தாம் செய்த தொண்டுகள் யாவற்றையும் மணக்கால் நம்பிகளின் திருவுள்ள உகப்புக்காகவே ஆளவந்தார் செய்து வந்தார்.

ஆளவந்தாரைக் கண்டதும் தெய்வவாரியாண்டான் அவரது திருவடிகளைத் தடி போல விழுந்து வணங்கினார். ஆளவந்தாரின் திருமுகமண்டலம் மலரவில்லை. "அப்பனே! நீ இங்கே என்ன செய்கின்றாய்? திருவரங்கம் திருக்கோயிலை நன்கு கவனித்துக் கொள்ளச் சொன்னோம் அல்லவா? இராமபிரான் பரதாழ்வானைத் திருவயோத்தியில் இருக்கப் பணித்தபோது, பரதாழ்வான் 'இராமபிரானின் திருவாக்கே கட்டளை,' என்று அதனை நிறைவேற்றினார். ஆனால், அடியேன் இராமபிரானைப் போல ஒரு சக்கரவர்த்தியின் திருமகனும் அல்ல மாவீரனும் அல்ல. அதனாலேயே தெய்வவாரியாண்டான் அடியேன் சொல்லைக் கேட்கவில்லை போலும்," என்றார்.

'அன்பு ஆசாரியரின் திருவள்ளத்தில் கோபம் ஏற்படும்படி நடந்து கொண்டோமே!' என்று வருந்திய தெய்வவாரியாண்டான் அச்சத்தில் அமைதியாக இருந்தார். அவரது அச்சத்தை உணர்ந்த ஆளவந்தார், "எழுந்திரு," என்று உரைத்தார். இருப்பினும், தெய்வவாரியாண்டான் எழுந்திருக்கவில்லை. "அது சரி, தெய்வவாரியாண்டனை 'எழுந்திரு!' என்று பணிக்க நாம் யார்? அவரது விருப்பப்படியே அவர் நடப்பார் அன்றோ?" என்று ஆளவந்தார் மறுபடியும் இடித்துரைத்தார். இதைக் கேட்டு மிகவும் வருந்திய தெய்வவாரியாண்டான் உடனே எழுந்து, "ஐயனே! இந்த மதிகேடனைத் தாங்களே பொறுத்தருள வேண்டும்!" என்று மன்றாடினார்.

சுற்றி இருந்தவர்கள் எல்லோருக்கும் மிகவும் வருத்தமாகிவிட்டது. ஆளவந்தாரை நோக்கி, "ஐயனே! தங்கள் மீதுள்ள எல்லையற்ற அன்பின் காரணமாகவும், தங்கள் கட்டளைக்கு மதிப்பு அளிக்க வேண்டும் என்ற காரணத்தாலும் தெய்வவாரியாண்டான் உயிரையே இழக்க இருந்தார்! அருள் கூர்ந்து அவரைப் பொறுத்தருளுங்கள்!" என்று நடந்தவற்றையெல்லாம் விண்ணப்பம் செய்தார்கள். ஆளவந்தார் புன்முறுவல் செய்து, "தெய்வவாரியாண்டானின் குழந்தை உள்ளத்தையும், எம் மீது வைத்திருக்கும் தூய அன்பையும் நாம் அறிவோம்!" என்று அருளி, தெய்வவாரியாண்டானை ஒரு தந்தையைப் போல வாரி அணைத்துக்கொண்டார். "குழந்தாய்! இவ்வளவு தூரம் மெலிந்தாயே!" என்று தாயின் பரிவுடன் நலம் விசாரித்து, தமது அன்புச் சீடரின் சோர்வெல்லாம் பறந்து போகும் வண்ணம் தெய்வவாரியாண்டானைக் குளிர நோக்கி அருளினார்.

"அடியேனின் திருவனந்தபுரம் எதிரே உள்ளது!"

"தெய்வவாரியாண்டானே! சென்று திருவனந்தபுரத்து எம்பெருமானை வணங்கி வா! அதற்குப் பின் நாம் எல்லோரும் சேர்ந்து திருவரங்கம் செல்வோம்!" என்று ஆளவந்தார் அன்புடன் அருளினார். ஆனால், தெய்வவாரியாண்டான் சற்றும் தயங்காமல், "அடியேன் திருவனந்தபுரம் எதிரிலேயே இருக்கின்றது!" என்று கூறிவிட்டார். அதாவது, பரம்பொருளே ஆசாரியன் வடிவில் வந்துள்ளார் என்பதை உணர்த்தும் வண்ணம் அவ்வாறு தெய்வவாரியாண்டான் அருளினார். அது மட்டுமின்றி, திருமால் திருக்கோயில்களில் வாழ்வதை விட, ஆளவந்தார் போன்ற மகான்களின் மனத்தில் அன்றோ உகந்து உறைகின்றான்? ஆளவந்தார் போன்ற மகான்கள் நடமாடும் திவ்யதேசங்கள்! இதனாலேயே, தெய்வவாரியாண்டான் பூரண ஞானத் தெளிவுடன் அவ்வாறு விடையளித்தார்.

இதை கேட்டதும் ஆளவந்தார் புன்முறுவல் பூத்து, தெய்வவாரியாண்டனைப் பேரன்புடன் அணைத்துக்கொண்டார். சுற்றி இருந்தவர்கள் யாவரும் இந்த மிகவும் அழகான ஆசாரியர்-சீடர் உறவைக் கண்டு, மகிழ்ச்சி பொங்க ஆரவாரம் செய்தனர். பின்பு, அனைவரும் திருவரங்கம் நோக்கி மகிழ்ச்சியுடன் நடக்கத் தொடங்கினர். திருவனந்தபுரம் கருவறையில் கிடந்த திருவனந்தபத்மநாபப் பெருமான், அவனது திருவுள்ளத்தில் பொங்கிப் பெருகும் உவகை எல்லாம் அவனது திருமுகமண்டலத்தில் தோற்றும் வண்ணம், மிகவும் அழகாகப் புன்னகைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

---

ஞானம் அனுட்டானம் இவை நன்றாகவே உடையன்
ஆன குருவை அடைந்தக்கால் - மாநிலத்தீர்!
தேனார் கமலத் திருமாமகள் கொழுனன்
தானே வைகுந்தம் தரும்

விளக்கம்: நல்ல ஞானமும் அதற்கு ஏற்ற நன்னடத்தையும் உடைய ஒரு குருவை நாம் அடைந்தால், நமக்கு வைகுந்தத்தைத் திருமால் தாமே முன் வந்து [நாம் கேட்கத் தேவையே இல்லாமல்] அருள்வார்.

---